Hala dururu o akşam, belleklerinde,

mayalanır durur, birlikte bakmanın derinliğiyle.

önüne geçilmez coşkusuyla, birlikte yürümenin

bir ağızdan söylemenin güzelliğiyle bir şarkıyı

birlikte sahip çıkmanın bir ülkeye

bir hesabı birlikte ödetmenin

“düşen kalır, bırakın ağlamayı”

demenin kutsal ve hüzünlü aleviyle

yaşayıp durur o haziran akşamı.

Birlikte baktılar her şeye,

tek tek bakınca göremedikleri.

İçine giremedikleri evlere baktılar,

bir yabancı gibi sığındıkları parklara.

bir ucundan geçip de yalnızlık çektikleri

koca koca alanlara

tutamadıkları inceliklere baktılar

ellerinin nasırıyla,

kaçırılan değerlere baktılar, korunan bankalara.

Önlerine çıkarılan parmaklıklar

demirden değildi artık.

kendi sesleriyle konuşmuyorlardı

ağızlar karşılarında.

ve yerlerinde başka bir şey

dikilip duruyordu engellerin.

Yani korunan ve kaçırılan neyse

oydu yollarını tıkayan da,

üstlerine çeviren de oydu namluları.

Apaçık gördüler kim neyin hizmetinde,

gördüler kendi eğittikleri demir

düşman edilmiş ellerinin emeğine,

suyuna ter kattıkları çeliğin

gördüler çevrildiğini göğüslerine.

Ürettiği ne varsa, daha özgür,

daha yoğun, daha anlamlı yaşamak için,

esirgendiğini gördüler insandan.

ve kavgasız elde edilemeyeceğini hiçbir şeyin.

Birlikte yaratılanı birlikte devşirip

evlerine dönenlerin o haziran akşamında

her sokağa çıkışları bir gerçeği belirtir:

Yaşamın güç ve onurlu kavgasında

omuz omuza olmak verimli bir ırmak gibidir.

yeni tohumlar saçar geçtiği tarlalara.

yürekleri yeni zaferlerle doldurur.

Ve birlikte duyulacak yeni sevinçlere kadar

o haziran akşamı mayalanır durur.

2009’un bir Haziran günü hayata gözlerini yuman yoldaşımız Kemal Özer ne yazık ki Haziran Direnişi’ni görememişti. Ancak başka bir Haziran’ın, işçi sınıfının 15-16 Haziran 1970’teki büyük kalkışmasının şahidi ve bu şiirden de anlaşıldığı üzere şairiydi. “Haziran Akşamının Şiiri” bu kalkışmanın şiiri olarak yazıldı ve ilk olarak Türkiye İşçi Partisi’nin Yürüyüş dergisinin 17 Haziran 1975 tarihli sayısında yayımlandı. 2013 Haziran Direnişi’ne çok yakıştığı için bu şiiri okuyucularımızla paylaşmayı uygun bulduk. Tek tek baktığımızda göremediğimiz şeyleri, birlikte bakınca görebileceğimize olan inancımızla…