Geçtiğimiz ayın başında, Kore Halk Cumhuriyeti’nin başkenti Pyongyang’da çok sayıda ülkeden komünist parti ve sosyalist partilerin katıldığı bir uluslararası toplantı düzenlendi. Bu toplantı sonunda 70 partinin imzalarıyla çıkartılan Pyongyang Deklarasyonu’nu aşağıda sunuyoruz. Bu metne geçtiğimiz günlerde Sosyalist Parti’nin yayın organlarında da yer verildi. Yayınlanan ile buradaki versiyon arasında kimisi önemli, kimisi önemsiz farklılıklar olduğu görülecektir. Aşağıdaki metni, İngilizcesi ile SP’nin gerçekleştirdiği Türkçe çeviriyi karşılaştırarak hazırladık.

“Sosyalist davayı savunalım ve ilerletelim”

Dünyanın çeşitli ülkelerinden siyasi partilerinin temsilcileri sosyalist davayı savunmak ve geliştirmek yolunda sarsılmaz bir kararlılık göstererek bu bildiriyi yayınlıyorlar.

Çağımız bağımsızlık çağıdır ve sosyalizm, halk kitlelerinin bağımsızlığını gerçekleştirmeyi amaçlayan kutsal bir davadır.

Sosyalizm, geçtiğimiz yıllarda bazı ülkelerde bir geri dönüş yaşadı. Bunun doğal sonucu olarak, emperyalistler ve gericiler, sosyalizmin “yolun sonuna geldiğini” öne sürdüler. Bu tür iddialar, kapitalizme güzellemeler yazmaya ve eski düzeni sürdürmeye yönelik üç-beş safsatadan başka bir şey değildir.

Kimi ülkelerde yaşanan sosyalizmden geri dönüş ve kapitalizmin yeniden canlanışı, sosyalist davanın büyük kayıplara uğramasına neden oldu. Ancak bu durum hiçbir şart altında sosyalizmin üstünlüğünün ve kapitalizmin gerici karakterinin reddedilmesi olarak değerlendirilemez.

Sosyalizm uzun bir süredir insanlığın ideali olmuştur ve onun geleceğini temsil eder.

Sosyalist toplum, özünde, halk kitlelerinin herşeyin efendisi olduğu ve herşeyin onların hizmetine sunulduğu adil bir toplumdur.

Oysa kapitalist toplum, “zenginin gittikçe zenginleştiği, yoksulun günden güne daha yoksul düştüğü” adaletsiz bir toplumdur. Bu toplumda para herşeyi belirler, insanın insan tarafından sömürüsü egemendir ve bir avuç sömürücü sınıf toplumu baskı altında tutmaya çalışır. Bu durum, kaçınılmaz olarak politik haklardan yoksunluk, işsizlik, yoksulluk, uyuşturucu kullanımı, suçlar ve insanlık onurunu ayaklar altına alan diğer toplumsal kötülükleri de birlikte getirir.

Yalnızca sosyalizm, baskının, sömürünün ve sosyal eşitsizliğin tüm biçimlerini ortadan kaldırabilir ve halka ihtiyacı olan özgürlüğü, eşitliği, gerçek demokrasiyi ve insan haklarını sağlar.

Halk kitleleri, yıllardır sosyalist toplumun zaferi için çetin bir mücadele vermiş ve bu uğurda kanlarını akıtmışlardır.

Sosyalizme giden yol bilinmeyenlerle doludur, bu nedenle bu yolda ilerlerken denemeler ve güçlüklerle karşılaşılması kaçınılmazdır.

Bazı ülkelerde sosyalizmin kuruluşundaki başarısızlığın nedenlerinden biri, bu ülkelerin halk kitlelerinin temel ihtiyaçlarına uygun bir toplumsal yapıyı kuramamaları ve sosyalizmi bilimsel sosyalist teorinin gereklerine denk biçimde gerçekleştirememeleridir.

Sosyalist bir toplumun ilerlemesinin güvencesi, halk kitlelerinin toplumun gerçek efendisi haline gelmelerinde yatar.

Böylesi bir toplum muazzam bir ilerleme kaydedecektir. Bu, teoride de pratikte de kanıtlanmış bir doğru ve gerçektir.

Sosyalizmi gerçekleştirmeyi amaçlayan partiler ve tüm ilericiler bundan çok değerli bir ders çıkarmışlardır.

Sosyalist davayı savunmak ve ilerletmek için, tek tek bütün partilerin bağımsızlıklarını kararlılıkla korumaları ve kendi güçlerini oluşturmaları gerekir.

Sosyalist hareket bağımsız bir harekettir. Sosyalizm, bir ülke ya da ulusal devlette kurulur ve biçimlenir. Sosyalist dava, her ülkede, bu ülkenin partisinin ve halkının sorumluluğunda yürütülmelidir.

Her parti, etkinlikte bulunduğu ülkenin güncel durumun denk düşen ye halkın taleplerine cevap verebilecek plan ve politikaları geliştirmeli ve bunları halk kitlelerine dayanarak uygulamalıdır.

Hiçbir zaman ve hiçbir koşul altında devrimci ilkelerden ödün vermemeli ve sosyalizm bayrağını yükseklere çekmelidir.

Sosyalist dava yalnız ulusal bir dava değil, aynı zamanda insanlığın ortak davasıdır.

Tüm partiler, kendi aralarında, bağımsızlık ve eşitlik ilkesi doğrultusunda, yoldaşça birlik, işbirliği ve dayanışma bağlarını kurmalı ve güçlendirmelidirler.

Sosyalizm mücadelesi açısından uluslararası dayanışma vazgeçilmez bir gerekliliktir.

Emperyalistlerin ve gericilerin bütün dünyada sosyalizme ve halklara saldırdıkları bu dönemde, sosyalizmi kurmakta olan ya da kurmayı amaçlayan partiler, sosyalizmi uluslararası bir düzeyde savunmalı ve geliştirmeli, emperyalist egemenliğe, sermaye egemenliğine ve yeni sömürgeciliğe karşı toplumsal adalet, demokrasi, yaşama hakkı ve barış mücadelelerinde karşılıklı destek ve dayanışmayı güçlendirmelidirler.
 
Bu, sosyalizm yolunda mücadele veren bütün partilerin ve ilerici güçlerin yerine getirmeleri gereken uluslararası bir görev ve kendi davaları için de bir güvencedir.

Açılan sosyalizm bayrağı altında, emperyalizm ve kapitalizme karşı sosyalizmi savunmakta ısrar eden dünyanın bütün ilerici siyasi partileri, örgütleri ve halkları ile sağlam bir birlik içinde ilerleyeceğiz.

Sosyalizm davasına sarsılmaz inancımızı koruyarak, insanlığa geleceğin kapılarını açmak için hep birlikte, mücadele edelim.

Nihai zafer, sosyalizm uğrunda birlik içinde savaş verenlerin olacaktır.

Sosyalist dava yenilmez.

BİLDİRİYİ İMZALAYAN PARTİLER

Almanya Komünist Partisi
ABD Komünist Partisi
ABD Sosyalist İşçiler Partisi
İşçiler Dünyası Partisi (ABD)
Angola Halk Kurtuluş Hareketi
Arap Sosyalist Baas Partisi
Arjantin Komünist Partisi
Arnavutluk Komünist Partisi
Bangladeş İşçi Partisi
Bangladeş Ulusal Sosyalist Partisi
Barbados İşçi Partisi
Belçika Emek Partisi
Bermuda İlerici İşçi Partisi
Bolivya Komünist Partisi
Brezilya Komünist Partisi
Bulgaristan Komünist Partisi
Bulgaristan Komünist Partisi – Marksistler İşçilerin Ortak Davası Partisi (Danimarka) Komünist Forum (Danimarka)
Dominik Halk Partisi
Birleşik Sol Hareketi (Dominik)
Dominik İşçi Partisi
Ekvator Komünist Partisi
Barış ve Sosyalizm İçin Komünist İşçi Partisi (Finlandiya)
Mois Bishop Yurtsever Hareketi (Grenada) Güney Afrika Komünist Partisi
Hindistan Komünist Partisi (marksist) Hindistan Komünist Partisi
İngiltere Komünist Partisi
İngiltere Yeni Komünist Partisi
İrlanda Komünist Partisi
İspanya Halkın Komünist Partisi
İsveç Komünistleri – İşçi Partisi
İtalya Barış ve Sosyalizm Hareketi
Karaib Ulusal Hareketi
Kıbrıs Emekçi Halkın İlerici Partisi (AKEL)
Kolombiya Komünist Partisi
Kore Emekçiler Partisi
Kosta Rika Halk Partisi
Lübnan’daki Suriye Ulusal Sosyalist Partisi
Macaristan Sosyalist Emekçiler Partisi
Malta Komünist Partisi
Martinik Komünist Partisi
Meksika Halkçı Sosyalist Partisi
Moğolistan Devrimci Halk Partisi
Güneybatı Afrika Halk Örgütü (Namibya)
Nepal Komünist Partisi (Birleşik Marksist-Leninist)
Nepal Komünist Partisi (Birleşik Merkez)
Nepal İşçi Köylü Partisi
Nepal Komünist Partisi – Birleşik
Norveç Komünist Partisi
Paraguay Komünist Partisi
Polonya Komünistler Birliği – İşçi Sınıfı
Romanya Yeni Sosyalist Partisi
Tüm-Birlik Bolşevik Komünist Partisi (Rusya)
Rusya Komünist İşçi Partisi
Rusya Sosyalist İşçi Partisi
Rusya Komünistler Birliği
St. Kitts-Nevis İşçi Partisi
Sri Lanka Komünist Partisi
Surinam Ulusal Demokratik Partisi
Şili Komünist Partisi
Şili Sosyalist Partisi 
Trinidad ve Tobako 18 Şubat Hareketi
Tunus Halkın Birliği Partisi
Ürdün Komünist Partisi
Sosyalist Parti (Türkiye)
Venezüella Komünist Partisi
Yeni Alternatif (Venezüella)
Yugoslavya Komünist Birliği