19. yüzyıla egemen olan iktisat okulları, kapitalizmin gelişim süreci içinde eski üretim ilişkilerini ve bu arada tarımda küçük üreticiliği tasfiye edeceğini öngörüyorlardı. Ricardo’nun kurduğu “toprak sahibi-kapitalist kiracı-işçi” üçlüsünde küçük üreticiye yer yoktu. Keza neo-klasik iktisatta da ana ayırım “geleneksel” ekonomilerle, “rasyonel” yani kapitalist ekonomiler arasındaydı ve köylülük geleneksel tarımı ifade etmekteydi. Neo-klasik iktisadın faktör paylarına...