Sosyalist mücadelenin ete kemiğe büründüğü bütün dinamiklerin devrimci iktidar yürüyüşünde özgün bir yeri var. Bu özgünlük, kapitalist toplum yapısı içerisinde her alanın bir diğerine göre tanımlanmasından kaynaklanıyor. Bu görecelik, son kertede toplumu ve tarihi açıklarken üzerine bastığımız sınıf tanımından türetilir. Her dinamik, bu zemin üzerinden ortaya çıkan “bir başkasına” göre değerlendirilerek özgünlük içerisine yerleştirilir. Ama...